Witam wszystkich! Dziś w naszej wirtualnej podróży po województwie świętokrzyskim zapraszam do Koprzywnicy.
Osada nad rzeką Koprzywianką istniała już w początkach XII wieku. W 1185 r. książę Kazimierz Sprawiedliwy sprowadził z burgundzkiego opactwa w Morimond cystersów. Jest to trzecie opactwo cystersów po Jędrzejowie i Wachocku, założone w XII w. na obszarze województwa świetokrzyskiego.
Dokumentem księcia Bolesława V Wstydliwego z 8 grudnia 1268 r. osada targowa Koprzywnica uzyskała prawa miejskie na prawie magdeburskim (na wzór miasta Krakowa). Dzięki cystersom miasto przeżywało duży rozkwit. W wiekach XV-XVII zaliczane było do średniej wielkości ośrodków Małopolski. Kolejna pisemna wzmianka o Koprzywnicy pochodzi z 1280 i związana jest ze zwycięstwem księcia Leszka Czarnego pod Koprzywnicą, nad wojskami Księcia ruskiego Lwa halickiego. Jak podaje kronika Janka z Czarnkowa, na krótko przed swą śmiercią nocował w klasztorze cystersów w Koprzywnicy król Kazimierz Wielki. W 1606 miał tu miejsce rokosz szlachty przeciwko Zygmuntowi III Wazie pod przywództwem Mikołaja Zebrzydowskiego. W latach 1655–1660 Koprzywnica ucierpiała w wyniku potopu szwedzkiego. Po kasacji zakonu cystersów w 1820 Koprzywnica podupadła, i w 1869 r. utraciła prawa miejskie. Zostały one jej przywrócone 1 stycznia 2001 roku.
Do dziś w Koprzywnicy zachowało się kilka zabytków świadczących o dawnej świetności miasta: układ urbanistyczny, kościół parafialny pw. MB Różańcowej z końca XVII w., zespół opactwa cystersów i kościół parafialny pw. św. Floriana z XIII w.,dworek opacki z 1620 r. Najbardziej charakterystycznym elelmentem w Koprzywnicy jest wieża na kościele klasztornym w kształcie odwróconego kielicha. Wieżę tę widać z daleka, nie da się jej ominąć obojętnie:)))